Een opheldering i.v.m Auvibel-vergoeding en de buitenlandse webshops

Auvibel legt een verbod op?

Tegenwoordig loopt het gerucht dat Auvibel buitenlandse webshops een verbod oplegt om nog lege media (CD, DVD,…) aan Belgische eindgebruikers te verkopen.

Dit is totaal onjuist!

Voor zoveel als nodig wil Auvibel benadrukken dat het geenszins de bedoeling is om het te koop aanbieden en verkopen van DVD-R’s en CD-R’s door buitenlandse webshops op het Belgische grondgebied te verhinderen en/of te beperken.

Met de vorderingen tot staking beoogt Auvibel uitsluitend dat deze te koop aanbiedingen en verkopen met eerbiediging van de Auteurswet zouden plaatsvinden.

Dit betekent dat de buitenlandse webshops de dragers op hun website te koop aanbieden met vermelding, voor in België gevestigde eindgebruikers, van de vergoeding voor eigen gebruik en dat ze bij de verkoop van dragers aan in België gevestigde eindgebruikers daadwerkelijk de vergoeding voor eigen gebruik aanrekenen, daarvan tijdig aangifte doen bij Auvibel en deze vergoeding betalen aan Auvibel.

In plaats van deze activiteiten te belemmeren, heeft Auvibel er een objectief belang bij dat deze verkopen blijven doorgaan, maar dan vergezeld van de noodzakelijke en verplichte aangiftes.

Moet ik op elke drager betalen ook al gebruik ik deze voor mijn filmpjes?

Ja. De wetgever heeft er bewust (en ook om praktische redenen) voor geopteerd om het recht op vergoeding te vestigen op alle dragers die gebruikt kunnen worden voor het reproduceren van geluids- en audiovisuele werken, zelfs in het specifiek geval van de vraagsteller, indien de dragers worden gebruikt voor het kopiëren van persoonlijke documenten en/of werken die niet auteursrechtelijk beschermd zijn.

De overheid heeft dit als volgt gemotiveerd: “het aanwenden van de techniek van het forfait zou weliswaar met zich brengen dat de gevraagde vergoeding voor iedereen zal gelden en dus ook voor de verbruikers die geen sluikopnamen maken (dat is onder meer het geval wanneer de videocassettes alleen dienen om een familiefeestje op beeld vast te leggen). De techniek van het forfait lijkt in de praktijk niettemin de enig mogelijke te zijn.” (Gedr. St. Kamer, Verslag, 473/33-91/92, p. 266.)

Vrij verkeer van goederen in Europa?

De toepassing van de thuiskopievergoeding in België vormt geen inbreuk op artikel 28 van het EG-verdrag die handelt over de maatregelen van gelijke werking als kwantitatieve beperkingen.

In een geval gelijkaardig aan dat van de thuiskopie(1) oordeelde de Raad van State op 2 februari 2004 in arrest nr. 127.673 dat :

• niet werd aangetoond dat de bestreden vergoeding(2) ruim hoger zou liggen dan de vergoedingen die in andere lidstaten bestaan;
• de vergoeding van toepassing is op het in België op de markt brengen van alle goederen, ingevoerd of niet en dat zij dus zowel rechtens als feitelijk dezelfde invloed heeft op de verhandeling van nationale producten en op die van producten uit andere lidstaten;
• de vergoeding dan ook bezwaarlijk kan worden beschouwd als een maatregel die de handel tussen de lidstaten, al dan niet rechtstreeks, daadwerkelijk of potentieel kan belemmeren in de zin van de rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschap.

(1) Dit arrest gaat over de vergoeding voor reprografie die geïnd wordt door Reprobel, maar de vergoeding voor het kopiëren voor eigen gebruik die geïnd wordt door Auvibel is gebaseerd op dezelfde wet.

(2) In casu de vergoeding voor reprografie.